Ji aliyê Rêxistina Lêborîna Navdewletî li Beyrûtê, pêşengeheke hunerî hat lidar xistin li ser bêserûşûnên şoreşa Sûriyê yên di girtîgehên rijêma Esed de her ji destpêka ji sala 2011 an ve.
Ev pêşengeh hat libin navê “Bi deh hezaran” ji bo bal bête kişandin ser doza bêseruşûnên di girtîgehên Rijêmê de, ku gelek çîrokên xemgîn her ji destpêka şoreşê li ser vê yekê hene, ku têde bi sedhezaran hatine bêseruşûnkirin.
Tevlî daliqandina tablo û wêneyên girtiyên jiyana xwe ji dest dane, û hin helbestên hozanvanên Sûrî yên di girtîgehên Rijêmê de hatibûn daliqandin, wek “Ferc Beyreqdar” yê ku birêvebirên pêşengehê helbesta wî ya bi navê “wêran” ya di girtîgeha Seydnaya de sala 1995an nivîsîbû bijartibûn.
Tevî daliqandina hin nîgarkêşiyên “E’zet ebû Rebî’ha” yên dîmenên hin jinên girtî wek “Semîra Xelîl” û “Rezan Zeytûna” ligel “Wail Hemadê” û “Nazim Hemadê” yên di navenda belgekirina binpêkirinanên Sûriyê de kar dikin, tevî karekî hunerî yê balkêş bi navê “dîwarê pistepistê” têde mirov di navbera du dîwarên spî de ku hîç dîmen têde peyda nabin derbas dibin, yê hatibûn sazkirin ji bo derbirîna penda dibêje “dîwar biguh in “ bike.
Ji aliyê xwe ve ” Nûr Basil Xirtibîl” hevjîna Besil Xirtibîl yê di girtîgehên Rijêmê de hatiye kuştin got ku “bêserûşûnkirin ji her tawanek dîtir pîstir e, ku malbat û hezkiriyên bêserûnkirî têne armanckirin, û yê bêserûşûn ne tenê tê desteserkirin lê herwiha cihê wîjî nayê zanîn , dema ku dimire jî termê wî û belgeyên fermî yên mirinê nadin malbata wî“.
Ji aliyek din, aliyê rêxer yê pêşengehê bal kişand ku ewê malpereke elktronîk li ser enternêtê terxan bike ji bo ronîkirina doxên kesên bêseruşûn û doxên revandinê li Sûriyê, da ku bibe platformek bo piştgiriya hewlên malbatan bo dîtina kesukar û xoşteviyên xwe yên bêserûşûn û windayî di zindan û girtîgehên rijêma Esed de.
Jêder: Ofîsa Ragihandina Hevbendiya Niştimanî / Elheyat
